Ochtendbos
Bladeren vergelen, kleuren dansen in de zon
het ochtendbos ontwaakt, het licht herwon
ik volg de paden, fiets op golvend terrein
kijk steeds rondom om hier stil te zijn
De vogels vliegen, eenden in de sloot
Een moeder brengt hier haar jonkies groot
De schapen grazen, blijven rustig staan
Laten die fietser gewoon maar gaan
In dit bos kan ik niet meer verdwalen
ik doorkruis het op gevoel
denk ondertussen aan mijn verhalen
De dromen die nog te vertellen zijn
het is nu mijn liefste levensdoel
te delen in het geluk en de pijn.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 30, 2012 18:09 |
| Genieten van de stilte in de natuur is het allermooiste wat bestaat, even de pijn vergeten. Mooi gedaan Jose, fijne avond, Anneke |
|
| KillingAngel: | Dinsdag, oktober 30, 2012 15:24 |
| Heerlijk he.. | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 30, 2012 11:11 |
| Flambayante sporen per fiets inademen . Geniet er van het verzacht de pijn. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||