Schannulleke's sukkel
De stilte is onzichtbaar:
Wat zou ze zeggen?
Hij is geen geluksvogel.
Vrienden begrijpen zijn angst.
Hij verlangt naar rust, het strand.
De zekerheid om te zeggen:
Ik ben me bewust.
Hij zoekt niet langer naar conclusies.
Het is als de gescheurde leegte:
de puinhoop na de storm.
Niemand weet waar hij is.
Een echo galmt nog na.
Ruzie was de zekerheid dat hij bestaat.
Hij is dom en denkt na.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2012 | ||
| Thema's: | ||