verbond
Weer een dag voorbij
zonder voortschrijding van de tijd
De tijd die stilstond
en zich hield aan ons verbond
De zon die schijnbaar scheen
ik schijnbaar niet alleen
Weer een dag om
Nog steeds alle antwoorden waarom
Ooit ga ik naar zeggen dood
Het was alsof ik dan niet leefde
Ik schoot nergens loot
Was altijd al nergens gebleven
Telkens als ik het vuur wil voelen
wordt het geblust met emmers verdriet
Of ze dit met leven bedoelen
dat weet ik nog zo zeker niet
Reacties op dit gedicht
| gedichtenmeisje: | Zondag, november 18, 2012 06:46 |
| Mooi ;) Groetjes Raissa (ja, zo heet ik echt ;)) |
|
| mima: | Zaterdag, november 03, 2012 18:10 |
| Je weet dat ik je graag lees... kus! |
|
| youkie: | Zaterdag, november 03, 2012 16:25 |
| graag gelezen mooi | |
| entropy: | Zaterdag, november 03, 2012 15:26 |
| :thanks: :) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 03, 2012 15:19 |
| joh graag komen lezen hoor! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: entropy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2012 | ||
| Thema's: | ||