sterfbed
Liggend op haar bed
verlangt zij naar het einde.
Een slopende ziekte
deed haar langzaam vergaan als een herfstblad
enkel nog denkend aan wat is geweest.
Nu met zichzelf in het reine
bestemd voor de hemel
sluit zij de ogen
vol liefde en harmonie.
Een wenkende engel
zorgt voor het licht
en van de kwellingen bevrijd
verbleef haar geest eeuwig
als een reiziger in de tijd.
verlangt zij naar het einde.
Een slopende ziekte
deed haar langzaam vergaan als een herfstblad
enkel nog denkend aan wat is geweest.
Nu met zichzelf in het reine
bestemd voor de hemel
sluit zij de ogen
vol liefde en harmonie.
Een wenkende engel
zorgt voor het licht
en van de kwellingen bevrijd
verbleef haar geest eeuwig
als een reiziger in de tijd.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, november 07, 2012 16:08 |
| echt prachtig en gevoelvol beschreven Johan...hoe iemand met zichzelf in het reine rustig de aarde achter zich kan laten... h.gr. wr |
|
| mima: | Woensdag, november 07, 2012 13:48 |
| Deze doet me veel... graag gelezen |
|
| Antonie: | Woensdag, november 07, 2012 13:07 |
| Indrukwekkend mooi beschreven | |
| Roselynn: | Woensdag, november 07, 2012 12:05 |
| mooie overgang ... beschreven .... ging het maar altijd zo... helaas is maar al te vaak... dat leven ...lijden wordt... []Rose |
|
| youkie: | Woensdag, november 07, 2012 11:20 |
| na een mooi bestaan in vrede te kunnen gaan fijne dag |
|
| witteroos: | Woensdag, november 07, 2012 09:46 |
| Zo belangrijk begeleiding tijdens deze moeilijke fase. Vrede te geven en ontvangen zodat men vredig heen kan gaan naar een andere dimensie van bestaan. Mooi beschreven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2012 | ||
| Thema's: | ||