Het gevangen hart
Ik voel de tranen rollen
Hier liggend in mijn bed
Hoewel ik vrij ben voel ‘k me
Gevangen in een net
Gemaakt van stalen draden
Dwars door mijn aderen heen
Probeer me te verzetten
Maar voel me te alleen
Mijn hart voelt als een groot zwart gat
Dat aan die draden trekt
Als liefde komt het snel wegzuigt
En daarna stug bedekt
Toch blijf ik ernaar graven
Dan kom ik er ooit bij
En vind ik ergens die persoon
Diegeen die houd van mij
Hier liggend in mijn bed
Hoewel ik vrij ben voel ‘k me
Gevangen in een net
Gemaakt van stalen draden
Dwars door mijn aderen heen
Probeer me te verzetten
Maar voel me te alleen
Mijn hart voelt als een groot zwart gat
Dat aan die draden trekt
Als liefde komt het snel wegzuigt
En daarna stug bedekt
Toch blijf ik ernaar graven
Dan kom ik er ooit bij
En vind ik ergens die persoon
Diegeen die houd van mij
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Woensdag, november 07, 2012 15:56 |
| je voelt het nu niet... maar er staat vast iemand startklaar met een blikschaar... om je te bevrijden! Toi, toi..[]Rose |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jp12700 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2012 | ||
| Thema's: | ||