lichtwezens
lichtwezens
't was alweer vroeger donkerder gewor-
den - ik nam waar maar zag mezelf niet -
achter de donkere daken begon een licht
te gloren helderder dan de helderste dag
en zilverwit bazuingeschal klonk alomtegen-
woordig - buren renden de straat op met
grauwe gezichten en verderop zong een kind
met helderde stem een lied - wolken pakten
zich samen vanuit alle windstreken waarop
een verblindend witte troon gezet werd om-
ringd met legio reine lichtwezens die jubel-
den in ongekende klanken - een stem vanaf de
troon riep indringend mijn naam bij herha-
ling - toen ik antwoord wilde geven schudde
een hand mij door elkaar en zei: word eens
wakker je koffie staat koud te worden
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, augustus 22, 2014 14:43 |
| Mooi! | |
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 13, 2012 01:39 |
| Spijtig, want nu weten we niet waarom d(i)e stem je riep! Groetje, Jacky |
|
| Hans Winter: | Maandag, november 12, 2012 19:53 |
| tussen de troon en je woning wordt ergens het kerstkind geboren, advent laat je reeds alpha en omega horen. hans |
|
| mucho: | Maandag, november 12, 2012 16:51 |
| altijd oppassen met die wolkjes melk wat een pakkend schrijven van een werkelijkheid waar je dwars doorheen valt |
|
| roosjerood: | Maandag, november 12, 2012 16:07 |
| wow ,wat is dit prachtig | |
| teun hoek: | Maandag, november 12, 2012 10:38 |
| dat boek openbaring fascineert jou geweldig geloof ik , zo diep dat de koffie koud wordt ? h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2012 | ||
| Thema's: | ||