houweelsgewijs
houweelsgewijs
Stappend, struikelend, stompend.
Saai kan ik het niet noemen, het zuigt
eerder dan het voedt.
Zonder zichzelf te zoenen, te zweren dat het zin heeft
lijk ik te zweven en weet ik toch wat ik weet.
Wetend want ik voel, ik dans als een dolle.
Ik draai om mijn as en brand nog meer as
bakken leeg, als die sloffen, waarheen ik
mijn intellect sleep, ik leef en ik bron
brandende bron vol.
Stappend, struikelend, stompend.
Saai kan ik het niet noemen, het zuigt
eerder dan het voedt.
Zonder zichzelf te zoenen, te zweren dat het zin heeft
lijk ik te zweven en weet ik toch wat ik weet.
Wetend want ik voel, ik dans als een dolle.
Ik draai om mijn as en brand nog meer as
bakken leeg, als die sloffen, waarheen ik
mijn intellect sleep, ik leef en ik bron
brandende bron vol.
Reacties op dit gedicht
| nana: | Vrijdag, november 16, 2012 23:17 |
| hell yeah... wauw, goed schrijven |
|
| esteban.: | Vrijdag, november 16, 2012 19:02 |
| Hier hou ik wel van... liefs esteban |
|
| youkie: | Vrijdag, november 16, 2012 12:00 |
| een pakkend schrijven fijne dag |
|
| Antonie: | Vrijdag, november 16, 2012 10:50 |
| Geeft op spectaculaire wijze het gevoel weer.Mooi en indringend beschreven. | |
| Dédee: | Vrijdag, november 16, 2012 07:56 |
| Hakteringewijs knap geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Comijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2012 | ||
| Thema's: | ||