Schrijven
elleboog op tafel
hand tegen het voorhoofd
potlood losjes tussen de vingers
van m'n rechterhand
beweging en rust wisselen elkaar af
het werk groeit
je leest het over
wijzigt een kleinigheid
je krabbelt aan een oor
je vist wat uit je neus
je ziet dat je nagels te lang zijn
een zin loopt niet lekker
op een woord valt niet te rijmen
je zucht met dichte ogen
twee, drie regels flitsen op papier
het handschrift voor een ander onleesbaar
door
het gaat lekker
het blad vult zich
inspectie
een vergeten puntje wordt alsnog gezet
ja, dit is mooi
je voelt het: dit wordt goed
al weet je ook: het kan altijd beter
maar eens moet het af
kun je er geen energie meer in steken
zo moet het maar
is het wel echt goed?
je twijfelt en leest, over en over
nog een enkel woordje veranderd
een laatste zucht
een streepje door een 't'
het potlood wordt neergelegd
de stoel achteruit geschoven
het is gedaan
wie gaat het lezen?
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, november 18, 2012 15:36 |
| iets opbouwen tot een verhaal is en blijft boeiend uiteindelijk is alles zwart op wit leesbaar....voor wie het oppakt. h. gr. teun |
|
| youkie: | Zondag, november 18, 2012 15:08 |
| mooi verwoord liefs | |
| Antonie: | Zondag, november 18, 2012 12:00 |
| Zéér herkenbaar -wierook- Mooi beschreven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wierook | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2012 | ||
| Thema's: | ||