Toen ik...
In de stront zat
Hield God de vliegen bij me vandaan
In de puree zat
Zorgde God dat ik niet verzoop in de jus
In de goot lag
Liet God de veegmachine om me heen rijden
In een dal zat
Gaf God de mooiste bloemetjes om me heen
In de penarie zat
Zorgde God dat ik niet bij de penose belandde
In de misère zat
Bleek God het accent verlegd te hebben
In de val zat
Zorgde God dat ‘ie niet dichtklapte
In een slangenkuil zat
Gaf God mij voldoende tegengif
Bij het grof-vuil stond
Bleek God de ophaler te zijn
Reacties op dit gedicht
| Antonie: | Zondag, november 25, 2012 13:34 |
| God is overal om ons heen, dat geeft kracht-wierook- | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, november 25, 2012 12:16 |
| prachtig | |
| Siempre: | Zondag, november 25, 2012 11:59 |
| En toen je inspiratie had Gaf God je dichterlijke vrijheid en creativiteit .. ook deze is prachtig Wierook. |
|
