Tijd van leven
een continue stroom van processen
zorgt er voor
dat groei en afbraak
aanwezig zijn en kunnen blijven
in levende materie
onzichtbaar doch waarneembaar
op bepaalde willekeurige momenten
gebruikmakend van
of
gevangen in
ontelbare cycli
raadselachtig prachtig
een voortdurende manifestatie
die zich door onze zintuigen voltrekt
door ons heen plaatsvindt
waarvan we deel uitmaken
gedurende een fractie van de eeuwigheid
afgeremd door een tikkend uurwerk
overzichtelijk gemaakt door een kalender
als een allesomvattende slow-motionopname
vreemd
leven en tijd
in een flits als je denkt te gaan sterven
een onafzienbare zee tellen voor een lijdende
de wetenschap geeft geen antwoord
de wijsgeren stamelen in onbegrip
het is (eenvoudig!?) niet te bevatten
dit moment is alweer geschiedenis
morgen is al gisteren
leven is al dood
nieuw is al oud
dus
oud is nieuw is al
tijd van leven
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, november 29, 2012 21:09 |
| die cyclus van leven die wij even mogen proeven is de proloog op het wonder van altijd. h. gr. teun | |
| mucho: | Donderdag, november 29, 2012 13:29 |
| hahaha geweldig mijn hersenen zijn gekraakt |
|
| youkie: | Donderdag, november 29, 2012 10:18 |
| goede morgen het komt er weer aan dat oud naar nieuw zal overgaan fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wierook | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2012 | ||
| Thema's: | ||