toen de wind zweeg
toen de wind zweeg
sloot ze haar ogen
haar gedachten dwaalden terug
naar eerder geleefde tijden
lang hoefde ze niet te denken
om in haar droom te stappen
het was de warmte
die bezit van haar nam
haar duwde naar de plaats
waar ze in de lente van haar leven
de in de herfst gevallen kastanjes zocht
terug was ze naar toen
naar de plek waar ze altijd naar
zal blijven verlangen en zal missen
maar waarvan ze ook altijd
de warmte zal blijven voelen
christa
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, december 04, 2012 19:37 |
| mooi | |
| witteroos: | Maandag, december 03, 2012 10:16 |
| Mooi zoals je de warmte beschrijft. | |
| wervelende regenboog: | Zondag, december 02, 2012 20:04 |
| mooi Christa! :) groetje wr |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 02, 2012 18:10 |
| mooi mooi | |
| youkie: | Zondag, december 02, 2012 18:03 |
| graag gelezen liefs |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, december 02, 2012 16:34 |
| mooi erg graag gelezen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2012 | ||
| Thema's: | ||