Camera
Het leven is een film
Opgebouwd uit beelden
Die vaak veel op elkaar lijken
Maar soms levensgroot verschillen
Mensen op weg van A naar Beter
Terwijl ze weten het niet te zullen vinden
Maar het werd een ‘heilig moeten’
Machine die niet te stoppen is
Zeker, er zijn rustmomenten
Een blik naar buiten
Een hap, een slok
Slapen tot de wekker zoemt
De rituelen brengen je op gang
Deuren die achter je dicht gaan
Vrije gevangenen in het, ons, systeem
Alles vastleggen uit onmachtige angst
Monden bewegen zonder vast ritme
Uitgesproken, niet verstane woorden
Afketsend op de kille, glazen wand
Stollend in een hulpeloos gebaar
Klik, dat ben ik
Klik, dat ben jij
Klik, dat is hij
Geen klik, geen wij
Over dit gedicht
| Auteur: wierook | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2012 | ||
| Thema's: | ||