Braaf zijn.
Braaf zijn.
Adam was een ribbeke kwijt
maar och, hij had daarvan geen spijt,
want 't was een vrouwke dat verscheen,
uit dat onnozel stukske been.
Toen hij met haar begon te stoeien,
dan voelde hij bij hem iets groeien.
Ze moesten zich voor niks bedwingen
en deden veel onkuise dingen.
Voorheen was er nog wel het feit :
Van God en zijn Drievuldigheid
mochten ze het zeker niet vergeten,
om nooit een appel op te eten.
Blonde Eva deed toen dom.
Ze riep op Adam en zei : "kom,
we gaan eens van die appel bijten,
want God zal ons dit niet verwijten.
't Gevolg daarvan dat weet je wel,
het paradijs dat werd een hel.
Ze werden voor hun ganse leven,
gewoon in 't ongeluk gedreven.
Dus mensen volg mijn goede raad,
doe nooit een slecht geachte daad,
want anders zal de God hierboven,
u zeker ook een peerke stoven.
-------------
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, december 09, 2012 22:48 |
| heel leuk :) Bompa | |
| mima: | Zondag, december 09, 2012 11:20 |
| :D haha erg leuk! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 09, 2012 10:28 |
| en dat al eeuwenlang!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bompa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2012 | ||
| Thema's: | ||