Ik vraag (me af)
(niet auto-bio; bewerking van een lied)
Flarden ragfijn eng’lenhaar
En ijskastelen zweven daar
Fraai uitgeknipt met megaschaar
Zo keek ik naar de lucht
Maar nu verbergt een wolk de zon
De regen ‘t van de stralen won
Zoveel dat ’k niet behalen kon
Dat denk ik en ik zucht
Ik kijk naar wolken en ik vraag
Wordt het nog wat met mij vandaag
‘t Zijn luchtkastelen zonder doel
Ze spelen slechts met mijn gevoel
Maan in mei op reuzenrad
O wat een goed gevoel gaf dat
De schoonheid die dat sprookje had
Dat denk ik en ik zucht
Maar nu sta ik er anders voor
Lijk hier beland op een dood spoor
Ik enkel dissonanten hoor
Mijn leven werd een klucht
Ik kijk naar mensen en ik vraag
Wordt het nog wat met mij vandaag
‘t Zijn liefdeslessen zonder doel
Ze spelen slechts met mijn gevoel
Angst verlamd, maakt machteloos
En daardoor ook zo krachteloos
‘t Geeft dat gevoel van ‘waardeloos’
Dat denk ik en ik zucht
En ook mijn vrienden van weleer
Die zie ’k al in geen jaren meer
Hun lach te missen doet me zeer
Ik ben voor hen gevlucht
‘k Staar in de spiegel en ik vraag
Wordt het nog wat met mij vandaag
‘t Zijn levenslessen zonder doel
Ze spelen slechts met mijn gevoel
Flarden ragfijn eng’lenhaar
En ijskastelen zweven daar
Fraai uitgeknipt met megaschaar
Zo keek ik naar de lucht
Maar nu verbergt een wolk de zon
De regen ‘t van de stralen won
Zoveel dat ’k niet behalen kon
Dat denk ik en ik zucht
Ik kijk naar wolken en ik vraag
Wordt het nog wat met mij vandaag
‘t Zijn luchtkastelen zonder doel
Ze spelen slechts met mijn gevoel
Maan in mei op reuzenrad
O wat een goed gevoel gaf dat
De schoonheid die dat sprookje had
Dat denk ik en ik zucht
Maar nu sta ik er anders voor
Lijk hier beland op een dood spoor
Ik enkel dissonanten hoor
Mijn leven werd een klucht
Ik kijk naar mensen en ik vraag
Wordt het nog wat met mij vandaag
‘t Zijn liefdeslessen zonder doel
Ze spelen slechts met mijn gevoel
Angst verlamd, maakt machteloos
En daardoor ook zo krachteloos
‘t Geeft dat gevoel van ‘waardeloos’
Dat denk ik en ik zucht
En ook mijn vrienden van weleer
Die zie ’k al in geen jaren meer
Hun lach te missen doet me zeer
Ik ben voor hen gevlucht
‘k Staar in de spiegel en ik vraag
Wordt het nog wat met mij vandaag
‘t Zijn levenslessen zonder doel
Ze spelen slechts met mijn gevoel
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juli 24, 2017 13:06 |
| Goed geschreven gedicht. Liefs | |
| youkie: | Dinsdag, december 11, 2012 13:51 |
| prachtig om lezen fijne dag |
|
| Dreaming Star : | Dinsdag, december 11, 2012 12:54 |
| Erg mooi gedicht. Loopt lekker |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, december 11, 2012 12:19 |
| mooi hoor deze!! | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, december 11, 2012 12:08 |
| Leuke vaart in je gedicht! Graag gelezen! Vriendelijke groetjes, dasje ;o) |
|
| teun hoek: | Dinsdag, december 11, 2012 11:49 |
| Daar waar de lessen spelen gaan is het met zuchten snel gedaan Ervaar je warmte en de lach omdat je het weer zonnig zag. h. gr. teun |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, december 11, 2012 11:32 |
| al is het niet autobiografisch, denk toch luister naar je innerlijke stem dan ben je volgens mij goed bezig om je levenslessen (gevoel) te volgen erg mooi verwoord warme groetsel |
|
