Ze ontstopte mijn gootsteen,
haalde water uit de diepste donkerste put die er was.
Ze las meer dan een miljoen boeken en hief haar glas,

Ze zei; gras is gras. Laat alles zoals het was.
Alleen een leugen kan mij nog veranderen.

Verstandig zijn de klanten die verstand hebben van handelen.

De kat op zondag spinde op de stoep,
het blauw achter de geraniums zei genoeg.
Ze volgde zijn roep die vroeg meer, meer, meer,
nee, geen kroeg was nog goed genoeg
voor het verdrinken van haar zeer.

Ze zei; gras is gras. Laat alles zoals het was.
Alleen een leugen kan mij nog veranderen.

Ze zei precies zoals het was, bedoelt voor geen ander.
Met een glimlach voor de klas knikte ze opstandig.
Dit hoort niet zei ik nog, lekker losbandig.
Maar ze luisterde niet, liep verder en verliet het toneel.

Zoveel niet gezegd, zoveel niet gedaan,
ik laat het echt, ik laat het bestaan.

Ze zei; gras is gras, laat alles zoals het was.
Alleen een leugen kan mij nog veranderen.

Alleen een leugen kan mij nog veranderen.
Alleen een leugen kan mij nog veranderen.
Alleen een leugen kan mij nog veranderen.
Alleen een leugen kan mij nog veranderen.

Maar niemand weet: Waarom?