op koers
op koers
hij hield van de zee ondanks zijn ziekte - hij
hield van het onnavolgbaar morgengloren en
hij staarde zich suf om er vat op te krijgen
maar dat lukte hem gelukkig niet - en als de
stormen gingen liggen en het wijde zwerk zich
liet spiegelen in Zijn zeeënzee - dan pakte hij
zijn gitaar en neuriede een even onnavolgbaar
lied ter ere van Hem die dit al hem toonde ondanks
zijn verkreukeld leven waarvan hijzelf de oorzaak
was - hij hield van deze wachten ondanks de hon-
denuren en verlangend naar het steeds weer
nieuwe wonder hield hij het willoos schip en zich-
zelf op de juiste koers om na dagen en nachten
eens de contouren van vastigheid te begroeten
Reacties op dit gedicht
| Elinora: | Vrijdag, december 28, 2012 14:18 |
| De enige juiste koers is je eigen koers Pieter..! Sterk schrijven! Fijne jaarwisseling en een Gelukkig 2013! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2012 | ||
| Thema's: | ||