De grootsheid van mijn Kerst
Ik kniel nog aan de kribbe
de wijzen reeds vertrokken
de herders met hun stokken
verlieten reeds de stal
In heilige aanbidding
bij 't kind van Bethlehem
hoor ik nog steeds die Stem
vreest gij lieden niet
Ere zij aan God
de klanken uit de hemel
over al het aards gewemel
heeft Hij ons wel behaagd
Gezeten aan de dis
bij al onze familie
blijft alles wat ik nog zie
het schijnsel van dat Licht
Waar mensen nu weer haasten
op weg naar 't nieuwe jaar
blijf ik oprecht heel dankbaar
ten diepste stil ontroerd
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, december 31, 2012 12:51 |
| door je oprecht zijn en dankbaar zijn word ik geraakt door ontroering heel mooi heb een mooi uiteinde alle goes in het nieuwe jaar |
|
| september: | Zaterdag, december 29, 2012 15:52 |
| Het is een prachtig gedicht en zo mooi als je Kerst en kerstgedachte en gevoel zo groots mag ervaren en meenemen, ontroerend gedicht | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, december 29, 2012 14:45 |
| Ontroerend mooie kerstgedachte hier vewoord als de grootsheid van jouw kerst. Graag gelezen Arendsoog en wens je een mooi weekend Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, december 29, 2012 14:19 |
| Een kerstgedachte die mee gaat het nieuwe jaar in. Goede zaak. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2012 | ||
| Thema's: | ||