Verlaten
Ik moet je verlaten
met tranen in mijn ogen
en vol mededogen
Het enige wat jij kon
was praten
over je vermogen
Ik heb je lief gehad
stond voor je klaar
in de laatste uren
van jouw leven
waarin jij aan mij
en ik aan jou
veel heb gegeven
met tranen in mijn ogen
en vol mededogen
Het enige wat jij kon
was praten
over je vermogen
Ik heb je lief gehad
stond voor je klaar
in de laatste uren
van jouw leven
waarin jij aan mij
en ik aan jou
veel heb gegeven
Ik omarm je even
jij liet me beleven
de ware zon
van je leven
je eigen bron
jij liet me beleven
de ware zon
van je leven
je eigen bron
merci hiervoor
ik geef dit door
ik geef dit door
aan ieder luisterend oor
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zaterdag, januari 05, 2013 16:11 |
| herkenbaar verwoord, diepgaand gedicht! warme groetsels |
|
| Paula Hagenaars: | Zaterdag, januari 05, 2013 12:14 |
| Mooi zo herkenbaar al was het dan met mij met vriendschap. Is voor mij ook houden van..Het raakt me daarom.Liefs Paula | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 05, 2013 11:52 |
| delen tot delen niet meer mogelijk is.....warm. h. gr. teun |
|
| Antonie: | Zaterdag, januari 05, 2013 11:24 |
| Indringend mooi gedicht. | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, januari 05, 2013 11:22 |
| fijn dat jullie nog zo''n waardevol contact hebben gehad witteroos veel sterkte wr |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 05, 2013 10:43 |
| bedankt wat mooi heel erg mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: witteroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||