Je weg gaan
In je gedachten
voetstappen dwarrelen
dalen neer in het zand.
De afdrukken van je geest
als dromen in de aarde
verwezenlijkt
vereeuwigd
kennis gegeven
van jouw bestaan.
Waar jij ligt in diepe slaap
trekken werelden aan je voorbij.
Zonder jou geen begin
zonder jou geen droom
slechts het lot van de tijd.
Waar wij eens waren
vliegen beelden terug
in onze ogen
dalen woorden neer
op onze lippen
voor het onuitspreekbare.
Door de sluier heen
een hoopvolle verwachting
van blijde tijding.
Een groet van het morgenlicht
als een kus op je wang.
Welkom hier en nu
Waar jij bent is het
en wij zijn erbij.
Kun je ons voelen
de briesjes in je haar?
De twinkelingen in je ogen
als vuurvliegjes
in het diepste van de nacht?
Zielenschijnsel
waar wij in en boven je waken.
De ontmoeting met het verleden
is tegengegaan door de tijd.
Want leven gaat
en loopt door
langs vele verstanden heen.
Waar wijsheid de zandloper is
daar is je pad.
voor september
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, januari 09, 2013 16:04 |
| Dankjewel voor dit prachtige gedicht, ik ben er heel blij mee xx | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 07, 2013 19:30 |
| graag komen lezen hoor!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||