nachtwezens en bedmonsters
Een nachtwezen had zich eens
In schaduwen gehuld
En verstopt in een donker hoekje
Van een oud-jong huis
Toen de vrouw terug thuis was
En de nachtwezen haar
Aan het schrikken wou maken
Verroerde hij zich niet
Pas toen ze sliep nam hij
Duisternis mee en voor de ochtend
Maakte hij het huis schaduw-vrij
De zon scheen des te feller, daarboven
Hij verschrikt nu kleine kinderen
Onder hun bed in de schaduw
Met hun klein-grote angsten
Waar het nu even nacht is
In schaduwen gehuld
En verstopt in een donker hoekje
Van een oud-jong huis
Toen de vrouw terug thuis was
En de nachtwezen haar
Aan het schrikken wou maken
Verroerde hij zich niet
Pas toen ze sliep nam hij
Duisternis mee en voor de ochtend
Maakte hij het huis schaduw-vrij
De zon scheen des te feller, daarboven
Hij verschrikt nu kleine kinderen
Onder hun bed in de schaduw
Met hun klein-grote angsten
Waar het nu even nacht is
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Dinsdag, januari 08, 2013 10:11 |
| mooi, steek die zomer maar in je nachtjes:D | |
| windwhisper: | Dinsdag, januari 08, 2013 09:00 |
| ja die spookjes onder het bed of in de kast of achter het gordijn, wie kent ze niet lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: middernachtzonnesteek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||