eenzaam?
eenzaam?
de witte polder
ziet er verlaten uit
eenzaam
mist het boe en ba
van logge lijven
erboven evenwel rumoer:
vrolijk gevederte draait
gakkend rondjes
en strijkt op hem neer
gelukkig hebben de wolligen
het veld evenmin geruimd
en wat leeft er niet allemaal
onzichtbaar voor ons
maar wel aanwezig voor hem
zo eenzaam is hij toch eigenlijk niet
bedenk ik me
misschien
is zich eenzaam voelen
alleen iets van mensen
de natuur is
17/1/2013
wr
Reacties op dit gedicht
| johannijmeijer: | Vrijdag, januari 18, 2013 14:01 |
| een zweem van filosofie. houd ik van. bedankt voor je reactie op mijn gedicht richting | |
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, januari 18, 2013 02:09 |
| Want de mens heft zich losgemaakt van de onmiddellijke natuur! Mooi beschreven! Liefs, Jacky |
|
| Mari_girl: | Donderdag, januari 17, 2013 20:49 |
| Soms is alleen zijn fijn, zo lang het niet te lang is. Mooi geschreven. :) |
|
| Fantasy: | Donderdag, januari 17, 2013 16:39 |
| Het is een mysterieus iets.... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, januari 17, 2013 15:03 |
| ja wie weet | |
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||