Muze
Muze
Ik zocht de muze buiten mij,
ik zocht en zocht,
in elke krocht.
Vond slechts barre leegte.
Ik had het kunnen weten,
maar toch
Het werd zoals ik vreesde.
Werd meegesleurd
met die rivier,
of liet het mij overkomen.
De rivier der uiterlijke schijn.
De vijand van onze dromen.
Kreeg mij zo tijdelijk klein.
Ik wist dat het zo niet kon,
ik had het kunnen weten.
Toch ik bleef maar zoeken,
in de meest wildvreemde hoeken.
Ik vond geen muze, ik vond geen zak,
dat doe ik nu uit de doeken.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, januari 20, 2013 18:50 |
| de beste bezieling vind je binnenin o zo stil, wat zal het wakker geroepen je doen voelen, wat is het dat het wekt, welke schepping zal je je inzet willen vergen. hans |
|
| mucho: | Zondag, januari 20, 2013 18:37 |
| prachtig geschilderd ik ga een bod doen! |
|
| mima: | Zondag, januari 20, 2013 15:11 |
| en dit schreef je vast toen je de muze in jou vond;) lang niet gelezen ReBelle... |
|
