De kinderen van onze aarde
de mensen op aarde zullen allen leven
zij zullen geboren worden en doden
zij zullen sterven en vergaan
de mensen zullen verliezen en weer winnen
hetgeen wat hun was afgenomen, zullen zij schenken
en het wat zij gestolen hebben, zullen zij van henzelf nemen
de mensen op aarde zullen liefhebben,
want alles op aarde is er om lief te hebben
alle bloemen op aarde zijn er om te bloeien en te verwelken
alle vogels op aarde zijn er om te vliegen en te landen
de kinderen van aarde onze moeder,
zullen eten van haar grond,
drinken van haar putten en rivieren
en leven van de horizon
achter de horizon daar schijnt de zon,
want waar de zon opkomt kijkt men op
en waar de zon ondergaat kijkt men naar beneden
laten wij allen nu elkaar hand pakken en vredig leven
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, januari 21, 2013 23:14 |
| in de kringloop der velen je plek mogen nemen, het wekt je, laat je waken, je wilt het lang niet staken, om het vervolgens toch voldaan na je dagen over te dragen. hans |
|
| witteroos: | Maandag, januari 21, 2013 22:48 |
| Mooi gedicht |
|
| witteroos: | Maandag, januari 21, 2013 22:48 |
| Mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||