Een plek tussen vuur en water
in de schelle avond.
Bij het lichte licht.
Daar vond ik sterk en puur.
Een kans om te leven. sterk en opgericht.
daar in de felle zee. daar op het meer van water.
Egaal . twinkelend kwam er genade.
ik vond mijn sterren handen. ik groef er zachtjes mee
door de aarde. vond een wortel. Dun en aardig.
Ik kende mijn plek in vuur en water.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, september 30, 2017 16:18 |
| Prachtige mystiek, heel mooi | |
| Fairouz: | Maandag, januari 28, 2013 11:31 |
| mooi, geheimzinnig !! vriendelijke groet, Fairouz |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 28, 2013 11:07 |
| een eigen plek onder de zon beheerst door het water en de omgeving. Mooi gedicht. th |
|
| mima: | Maandag, januari 28, 2013 10:52 |
| mooie mystiek. graag gelezen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dieter van het Zand | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||