Oude sporen
Onzeker en alert bega ik nieuwe wegen,
ontdek ik paden die ik eerder nooit beliep.
Ik zocht scheuren in de cirkel van mijn denken,
maar het ingesleten spoor was al te diep.
Steeds weer diezelfde keien voor mijn voeten,
ontmoedigd en verward vervloek ik hen.
Verscholen in mijn wereld vol ellende,
niet wetend dat ik zelf mijn uitweg ben.
Toch verlang ik soms naar valse zekerheid,
maar de wil te overwinnen zit te diep
Onzeker, maar verheugd bega ik wegen,
wegen die ik eerder steeds ontliep.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Maandag, januari 28, 2013 18:41 |
| op cadans van de nieuwe wandelgang :) | |
| gedichtenmeisje: | Maandag, januari 28, 2013 14:46 |
| Het is goed dat je de wegen nu wel loopt :) Mooi geschreven, graag gelezen :) Groetjes Raissa xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brinkieloontje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||