logboek
logboek
mijn logboek ligt op de bleek te drogen
alleen de rode lijnen zijn nog zichtbaar
ze vormen een wonderlijk lijnenspel van
woeste wolkenwinden en het schuimend
zeenat dat bruist als een zwaar getergd
dier dat van zijn verleden beroofd is toen
het zich koesterde onder de vijgenboom
waar later zijn naamgever de bladeren stal
om zijn schaamte te verdoezelen waar mac
gregor en zijn vrienden nu de duiten van telt
en het wit steeds meer in de mode raakt
een dezer dagen ik zal mijn logboek op-
nieuw gebruiken en de naaktheid van
het bestaan een ander kleurtje geven
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Zondag, februari 03, 2013 02:05 |
| Mooi schrijfsel tot de opbouw erin, als prachtig einde gevat. "Ik zal mijn logboek op- nieuw gebruiken en de naaktheid van het bestaan een ander kleurtje geven. ( mooi dus, van blanco vellen die weer wachten, klaar om beschreven te worden, met de kleur van gemoed of dag. ) fijne nacht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||