Zonnekus
een oceaan aan sneeuwstormen'
samen geknepen vingers
met witte knokkels
houden de dag vast
opdat de nieuwe morgen
niet verloren zal gaan
drinkt ze met haar ogen
het zonlicht
van tussen de kieren
waar gordijnen opbollen
van gestolen maanlicht
liefde sprankelt
vanuit elke ster
aan een wolkloze hemel
zacht dwarrelen sneeuwvlokjes
op schaduwrijke boomkruinen
die wiegen in de fluistering
van de wind
handen houden vast
zonlicht kust
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, februari 10, 2013 19:02 |
| je wilt dat dit moment nooit voorbij gaat :) groeten en sterkte aan allebei wr |
|
| verhavert: | Zondag, februari 10, 2013 17:17 |
| zo mooi cobie |
|
| teun hoek: | Zondag, februari 10, 2013 15:32 |
| de reinheid om ons heen die blijft boeien..... als vooruitzicht op morgen. h. gr. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 10, 2013 11:35 |
| dank je cobie ...prachtig!! | |
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 10, 2013 09:50 |
| Ik drink het door jou zo fraai geschreven zonlicht met volle teugen die hier volop schijnt. Ik wens je die zonnige dag met veel liefs Anneke |
|
| liesjequilt: | Zondag, februari 10, 2013 09:10 |
| Prachtig beschreven, hier ook mooie dwarrelende vlokjes gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||