Prevelend over de mosterd bij Linda
Praat ik met jou en bega snode plannen
Want ik trouw je in ondeugd
maar heb alweer verlangen
Me op de borsten van Linda verheugd
Kan dat niet veranderen

Mijn dromen zijn donker
ik voel me een vleesgeworden geest
Van binnen ben ik dronken
alsof ik vanmorgen
al naar de slijter ben geweest

Ik drijf op zilte tranen
Schroef mijn leven in de zwembadbanen
en lijd tussendoor ook nog eens
aan halfpsychotische cannabiswanen

Maar wie gaat mij blamen?
Wie ziet bramen branden
Schrijft over vergeelde stranden
en vliegt laag over de uitgestrekte binnenlanden?
Val ik in jouw armen?
of is het Sofia, Ester of Magdalena?

Nee, alles is lucht,
samen met mijn olie, de brandstof
klaar voor de volgende vlucht in een klucht
want ik ben opgelucht
dat Lady Di prins Charles ooit gedumpt heeft

En dat we niet leven
als Angelsaksische blauwbloedaanbidders
maar gewoon kunnen geloven
in het rood
wat gestalte heeft gekregen, geschilderd is
tussen jou en mij