Bladeren slingeren rond
in een ontzield dolen
over dooiende vorstgrond.
Gevallen van wakende bomen,
zoals zij gewoon zijn
jaarlijks naar beneden te komen.
Om op te gaan in massa zonder kleuren.
Zodat ooit een tengere stengel
zich verheft boven ontheemde laagte,
zich ontfermt over een zucht van aards treuren.