vervelende mensen

Ik trek het liefst aan haar haar,
Zwijgend drink ik mijn gif...
Een schop beneden en klaar!
Ik ben niet meer lief!!!

Woorden in mijn hoofd,
Dom genoeg een kans gegeven.
De stilte die maar niet dooft...
Wat is zijn functie in mijn leven?

Vloeken en tieren is wat hun kennen...
Niet meer en minder dan dat.
Maar nooit zal ik bekennen,
Dat het zielig en kinderachtiger is

...Want het geduld zal niet altijd blijven bestaan...

Geschreven door

*PinkTears*

Reacties op dit gedicht

PinkTears vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

=Blackmind:	Vrijdag, februari 15, 2013 15:43
Wow , krachtig , leuk gedicht c:

Over dit gedicht

Auteur: *PinkTears*
Gecontroleerd door: redactie
Gepubliceerd op: 15 februari 2013
Thema's: [School] [Kwaad]