Op
Ze was mooi zonder pijn
ze werd beschermd door haar thuis.
ze trouwde met haar prins
niets kon nog stuk bij haar
tot ze zag dat haar lieve prins en verleden
met zich droeg die zij probeerde mee te dragen
maar ze ging er aan stuk.
Ze leefde dan maar stil
want het huwelijk bracht ook wonderen op het wereld
kinderen.
Zij leefde voor hun
hij bleef maar te kampen met zijn verleden
waar zij onder begon te lijden.
Ze dacht dit is haar lot
zo moest het dan maar zijn voor haar.
Hij nam haar volledig in zijn macht
zij hield van hem
maar hij zag haar als zijn bezit.
Ze vertelde nooit andere hoe hij was
ze liet hun met het beeld het perfecte man
dat was hij ,tot hij zijn verleden gebruikte
voor zijn doelen.
Ze bleef glimlachen
dat is nog wat ze kon
al zat ze tegen de grond.
Ze verlaat hem nu
want zij is op .
Reacties op dit gedicht
| kiezeltje: | Vrijdag, maart 08, 2013 16:52 |
| ontroerend geschreven!! | |
| Quicksilver: | Vrijdag, maart 08, 2013 15:34 |
| mag ik je veel sterkte en kracht wensen amarilys! warme groet |
|
| caroline leeuwerck: | Vrijdag, maart 08, 2013 15:28 |
| ben er stil van geworden bij het lezen van jou gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: amarilys | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||