Mijn pakketje
Dit pakketje is van mij,het is een deel van mijn leven,
het is een ontastbaar iets en kan het aan niemand geven.
Het is gevuld met pijn en veel verdriet,
ik moet het dragen als een last of ik het nou wil of niet.
Eens komt er een dag dat ik het op kan sturen,
hopelijk gaat dat niet zo lang meer duren.
Ik stuur het dan mee met de wind,
die daar een plekje voor vind.
Dan kan ik weer verder gaan met genieten van het leven,
Ik weet dat er iemand zal zijn die ik mijn liefde kan geven.
het is een ontastbaar iets en kan het aan niemand geven.
Het is gevuld met pijn en veel verdriet,
ik moet het dragen als een last of ik het nou wil of niet.
Eens komt er een dag dat ik het op kan sturen,
hopelijk gaat dat niet zo lang meer duren.
Ik stuur het dan mee met de wind,
die daar een plekje voor vind.
Dan kan ik weer verder gaan met genieten van het leven,
Ik weet dat er iemand zal zijn die ik mijn liefde kan geven.
Reacties op dit gedicht
| Carrie43: | Maandag, maart 11, 2013 17:31 |
| Dank je wel Entropy. En klaas dat is zeker waar. | |
| entropy: | Zondag, maart 10, 2013 14:23 |
| Wow indrukwekkend geschreven En droevig... :( |
|
| trucker klaas: | Zondag, maart 10, 2013 09:51 |
| sommige pakjes blijven een last tot je een plek vind waar het past van je af maar niet vergaan kun je lichter verdergaan sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Carrie43 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2013 | ||
| Thema's: | ||