Afscheid
Het lachen is de pijn die
hulpeloos niets meer bereikt
in de ogen die de neergang
zien
als de beloftevolle horizon
nergens
meer op lijkt
hulpeloos niets meer bereikt
in de ogen die de neergang
zien
als de beloftevolle horizon
nergens
meer op lijkt
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Zondag, mei 26, 2002 09:28 |
| knap verwoord... ik sta in bewondering Erna |
|
| margot: | Dinsdag, mei 21, 2002 12:58 |
| blijven lachen,hoe moeilijk ook :-))) liefs,margot |
|
| Susanne X: | Donderdag, mei 16, 2002 16:01 |
| Ook zonder beloftes kan je verder gaan ;-) | |
| yowjo: | Donderdag, mei 16, 2002 14:02 |
| 'k ken dat gevoel het lachen, omdat je omgeving je wil zien lachen... maar blijf alsjeblieft heel veel liefs en een superdikke knuffel yowjo |
|
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 16, 2002 08:08 |
| prachtig gedicht Victor! | |
| Sheena: | Donderdag, mei 16, 2002 00:53 |
| vergeet de titel en blijf ;-) Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||