Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
In de maneschijn
In haar slaap kreunt zij zacht
ik kan het niet als taal verstaan
Zij draait zich traag om en warmt
haar koude voeten tegen mij aan
De maan is rond en bol door het raam
de maan denkt niet over het bestaan
zij is en weet al millennia lang
hoe vluchtig mensen kunnen zijn
Reacties op dit gedicht
Stanislaus Jaworski vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Compostje
:
Woensdag, maart 27, 2013 21:59
Een flits, meer zijn we niet...
Stof tot nadenken.
Over dit gedicht
Auteur:
Stanislaus Jaworski
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
27 maart 2013
Thema's:
[Delen]
[Leven]
[Trouw]