tijden
TIJDEN
Waar is de tijd gebleven?
Toen wij geloof schepten in onze daden
En als zij slechts illusies
Wij zo bitter lachten
Met elkaar
Toen de tralies van de wereld nog
Van suiker waren
En wij ze vrolijk peinzend
Aanvaarden
Wij aanschouwden
Met doordachte onverschilligheid
Nu lachen wij slechts uit bittere noodzaak
En raken wij elkander als we langzaam sterven
Samen
Waar is de tijd gebleven?
Toen wij geloof schepten in onze daden
En als zij slechts illusies
Wij zo bitter lachten
Met elkaar
Toen de tralies van de wereld nog
Van suiker waren
En wij ze vrolijk peinzend
Aanvaarden
Wij aanschouwden
Met doordachte onverschilligheid
Nu lachen wij slechts uit bittere noodzaak
En raken wij elkander als we langzaam sterven
Samen
Reacties op dit gedicht
| free: | Donderdag, mei 16, 2002 13:15 |
| elkaar ráken is vaak elkaar missen.... liefs free |
|
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 16, 2002 08:01 |
| indringend droeflottig gedicht.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tkigo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||