Kort verlangen
in jouw stem gaat het water traag
van lip naar mond, maartgrijs in een
ijswitte monoloog je drinkt mij niet
maar maant me tot het verdwijnen
in mezelf
gisteren waren jouw zinnen nog de regen
vandaag spreken je woorden zon, de polder
leerde je lopen en het Wad bracht jou
het tij waar de ganzen snavelen aan je geur
de tred van wat komen gaat is het oedeem
waar ik van hou, je borsten aan mijn navel
leren mijn zinnen schrijven en ik zie jou
verschijning in een rood maar kort verlangen
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, april 03, 2013 09:26 |
| ik kom nog eens effe lezen... zoals gewoonlijk prachtig gedicht.... liefs--hiljaa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2013 | ||
| Thema's: | ||