weerklank
weerklank
haar eeuwenoude stem klinkt als
het avondlied van de merel die
weerklank vindt in zijn zoek geraakte
dromen uit tijden die zelfs zij zich
niet kan herinneren – toen de zee
nog eb en vloed kende – de huizen
nog van steen – je nog visioenen
in de wolken zag die je niemand
vertelde – mensen nog oorlogen
voerden om een koel glas water en
het vuur nooit uitgeblust raakte
hij antwoordt haar door haar woorden
te herhalen tot diep in de nacht die
hem alleen de ware vreugde bracht
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, april 12, 2013 15:20 |
| de ware vreugde bracht je dus veel..vind het heel mooi verwoord warme groets |
|
| Fairouz: | Vrijdag, april 12, 2013 12:51 |
| wat een mooi om te lezen. mystiek , geheimzinnig en toch aangenaam om te lezen fijne dag, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2013 | ||
| Thema's: | ||