Een kind...
Een kind uit jou geboren
nog klein,heel lief en naakt
nog voor je mij kon horen
had ik je al aangeraakt.
Je nam me in je armen
en hield heel veel van mij
ik deed je hart verwarmen
en maakte je heel blij.
Als jij toen had geweten
hoe het ons zou vergaan
dan zou je stil hebben gezeten
en alles over hebben gedaan.
Het is nooit te laat voor woorden
zelfs niet voor je eigen kind
al wil je het soms vermoorden
je hebt het ooit bemind...
nog klein,heel lief en naakt
nog voor je mij kon horen
had ik je al aangeraakt.
Je nam me in je armen
en hield heel veel van mij
ik deed je hart verwarmen
en maakte je heel blij.
Als jij toen had geweten
hoe het ons zou vergaan
dan zou je stil hebben gezeten
en alles over hebben gedaan.
Het is nooit te laat voor woorden
zelfs niet voor je eigen kind
al wil je het soms vermoorden
je hebt het ooit bemind...
Reacties op dit gedicht
| garfke: | Donderdag, mei 16, 2002 16:24 |
| ik hou nog steeds van je en wat er ook gebeurd ik blijf altijd van je houden en euh.....je "vermoorden" ? neeeeeeeeeee hooguit achter het behang plakken !!!! ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: an | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||