een gouden glans
hoog vloog een vogel
langzaam wiekend
op de koude wind
soms een gouden glans
als de zon scheen
op een schuine vleugelkam
een verre schreeuw
markeerde nog gebied
een mededinger was er niet
wit in blauwe lucht
oranje rood het licht
op stille vlucht na drukke dagen
nooit meer die
verantwoordelijkheden dragen
in de eindelijk ondergaande zon
wil melker
01/05/2013
Jacky Van den Berghe: | Donderdag, mei 02, 2013 01:12 |
Misschien had hij liever de verantwoordelijkheden nog wat gedragen, maar de zon komt nooit meer op om te vliegen naar wat hem het leven bracht! Liefs, Jacky |
|
Robby van G.: | Donderdag, mei 02, 2013 00:43 |
Wat een pracht schrijven is dit weer, groetjes | |
Anneke Bakker: | Woensdag, mei 01, 2013 10:34 |
Heel mooi gedicht Wil, haal het me voor de geest. Toepasselijk mooi ook de laatste strofe op de dag van gisteren. Zonnige groet en fijne dag Anneke |
|
Quicksilver: | Woensdag, mei 01, 2013 09:50 |
kan aleen maar zeggen: prachtig verwoord met een gouden glans. groets |
|
Fantasy: | Woensdag, mei 01, 2013 08:10 |
Prachtig geschreven... Laat de kleuren van de zon je dag/nacht maar vullen met een gouden glans. Liefs Fantasy |
|
windwhisper: | Woensdag, mei 01, 2013 05:47 |
een ware pracht goede morgen Wil lieve groet Cubie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 mei 2013 | ||
Thema's: |