De laatste reis
Aan uw werken
kent ge uw vruchten
generlei verlangen
kan mij doen zuchten
sterker dan een hinde
naar groenige duinen
in een bloeiende lente
Uw daden van weleer
heet noch koud
verstrengelen
pijnigen het verstand
uw ziel
reeds afscheid genomen
Deze aarde verlaten
onder een waan
onttrokken aan het oog
voor een lange poos
zoeken naar de mist
een laatste heenkomen
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, mei 29, 2013 13:47 |
| Mooi en met heimwee geschreven naar de natuur en mist die de waan kan wegnemen. Mooi gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arendsoog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2013 | ||
| Thema's: | ||