...Verjaren...
dat is,wat ik wil bewaren.
In mijn hartje diep,
doe ik dat zo vaak.
Wanneer ik een zucht van heimwee slaak.
Ah,door de jaren heen,
leek 't leven soms gemeen.
Had nooit gedacht dat 't zo kon zijn.
In mijn hartje klein,
dat 't verleden me blijft volgen.
't Doet innerlijk, af en toe, pijn.
In de weerspiegeling van 't water,
kijk ik terug naar mijn verleden.
En dacht:"Is dit nu later?"
wat ooit deugd deed als ik blij was,
wat ooit pijn deed als ik triest was.
Je draagt het mee,
door de jaren heen.
Want een mens is niet van steen.
En waarheen ik ooit ga,
de toekomst tegemoet.
Ooit zal mijn eigen vlees en bloed,
nog navertellen.
Dat 't verleden haar ook zal vergezellen.
In mijn hartje klein en fijn,
wil ik echter dat ze gelukkig zal zijn.