De maan komt op
De maan valt op zo vol en wit
als oud ivoor en geslepen bot
een steen in de vijver gegooid
maakte kringen in het water
In het midden stond ik verloren
tot zij me riep, mijn lichaam bestuurde
zich omdraaide en voor me wegliep
wat als ik haar niet meer inhalen kon
als oud ivoor en geslepen bot
een steen in de vijver gegooid
maakte kringen in het water
In het midden stond ik verloren
tot zij me riep, mijn lichaam bestuurde
zich omdraaide en voor me wegliep
wat als ik haar niet meer inhalen kon
Reacties op dit gedicht
| Stanislaus Jaworski: | Zaterdag, juni 15, 2013 08:26 |
| The moon comes up The moon is so full on and white like old ivory and bone cut a stone thrown into the pond made circles in the water In the middle I was lost until she called me, she checked my body turned and walked away from me What if I could not catch her |
|
| MizzTeaQ: | Donderdag, juni 13, 2013 13:30 |
| Heerlijk om te lezen Liefs |
|
| Stanislaus Jaworski: | Zondag, juni 09, 2013 20:21 |
| M-Rose en Ela, bedankt voor jullie commentaar! | |
| M-Rose: | Zondag, juni 09, 2013 17:49 |
| Wijze mensen putten in moeilijke tijden troost uit boeken ( Victor Hugo ) nu gaan mensen gwn naar de maan een grote stap vr de wetenschap wie kan die SCHADE INHALEN ,,, | |
| ela: | Zondag, juni 09, 2013 01:07 |
| Net als de zon is d maan een aantrekkingspool. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||