de oude eik
het is alsof ze al jaren vrienden zijn
de oude eik en de vrouw
haar eerste groet,vroeg in de morgen
vangt ie in zijn bast
als ze in het voorbij gaan
die heel even streelt
nee ze is geen boom omhelster
ze laat enkel even haar hand
tegen de stam glijden
veel vaker in de middaguren
zit ze onder de oude eik
als de lente en zomer het toelaten
dan heeft ze een boek op schoot
doet alsof ze leest
ze vertelt over haar leven
zonder een woord te zeggen
zijn takken dragen haar mijmeringen
haar tranen, haar vreugde, haar verdriet
de bladeren kennen de namen in haar hart
weten van haar falen, weten van geluk
ze hoort er de fluistering van de wind
als ze haar ogen sluit
ze zijn als goede vrienden
de oude eik en de vrouw
hoe ik dat zo zeker kan weten
tja die vrouw dat ben ik
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Dinsdag, juli 02, 2013 21:39 |
| fijn om te lezen dat er nog veel meer mensen zijn met een grote liefde voor bomen, zonder hun kunnen wij niet bestaan! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juni 30, 2013 12:28 |
| je leest en je denkt goh wat mooi maar dan het einde geweldig!! |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, juni 30, 2013 11:02 |
| met bomen kun je geluidloos uitwisselen en vaak ook kracht opdoen als je hen aanraakt of in hun nabijheid bent of met de rug tegen de stam zit...:) zouden meer mensen moeten doen ;) liefs wr |
|
| september: | Zondag, juni 30, 2013 02:22 |
| Mooi dit te lezen Windwhisper en een mooie vriendschap omschrijf je, prachtig :) | |
| WritingMoon: | Zondag, juni 30, 2013 02:19 |
| Heerlijk zo''n vriendschap; je geheimen zijn veilig, geen oordeel of verwijt. Gewoon een luisterend oor... | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||