Ver af, maar o zo dichtbij
niemand kan het verdriet genezen
dat de dood achterlaat
klinkt de fluister van de wind
maar geloof me
niemand maar dan ook niemand
kan jouw dromen en jouw herinneringen stelen
het is de liefde die ze blijft kleuren
oeverloos tot over de horizon
nooit verder weg
dan die ene glimlach
dat de dood achterlaat
klinkt de fluister van de wind
maar geloof me
niemand maar dan ook niemand
kan jouw dromen en jouw herinneringen stelen
het is de liefde die ze blijft kleuren
oeverloos tot over de horizon
nooit verder weg
dan die ene glimlach
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Dinsdag, juli 02, 2013 21:43 |
| met tranen in mijn ogen, wat wazig gelezen. tranen weg en opnieuw gelezen, nu helder, wat mooi, echt heel mooi. | |
| Fantasy: | Maandag, juli 01, 2013 19:05 |
| Koester de herinneringen die je hebt ;) ze zullen nooit vertrekken. | |
| karinvangelder: | Maandag, juli 01, 2013 16:49 |
| je slotzin is zo mooi Cobie oeverloos tot over de horizon heel goed geschreven . liefs x Karin |
|
| september: | Maandag, juli 01, 2013 16:00 |
| Dit is mooi! Ontroerd.. | |
| wervelende regenboog: | Maandag, juli 01, 2013 12:24 |
| prachtig Cobie! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juli 01, 2013 11:04 |
| wat weer prachtig |
|
| teun hoek: | Maandag, juli 01, 2013 09:27 |
| kracht van de geest , die overleeft. Mooi. h. gr. teun | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||