Anti-Atlas
begin en eind staan tegenover elkaar
als poortwachters
langs de weg naar vergetelheid
lichtvoetigheid maakt dagen draagbaar
zonder wetenschap
van dood is leven een verloren strijd
het is de scherpte van de snede in de huid
die schrijnt
in het licht van verdreven herinnering
de rivier is op een droge grens gestuit
in de vallei
waar water sterft in een poreuze bedding
voorbij de woestijn is geen weg meer terug
daar begint het voorportaal
van het droomland zonder nachtelijke dagen
de grens ligt op het midden van de brug
het voelt als last
het gewicht van het moment te moeten dragen
als poortwachters
langs de weg naar vergetelheid
lichtvoetigheid maakt dagen draagbaar
zonder wetenschap
van dood is leven een verloren strijd
het is de scherpte van de snede in de huid
die schrijnt
in het licht van verdreven herinnering
de rivier is op een droge grens gestuit
in de vallei
waar water sterft in een poreuze bedding
voorbij de woestijn is geen weg meer terug
daar begint het voorportaal
van het droomland zonder nachtelijke dagen
de grens ligt op het midden van de brug
het voelt als last
het gewicht van het moment te moeten dragen
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Woensdag, juli 03, 2013 21:14 |
| ik ben sowieso heel erg voor anti nou ik ben alles kwijt behalve de weg die hier stopt!:P |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2013 | ||
| Thema's: | ||