Vrije tijd

ik volg met argusogen
de pier en zijn weg
hij passeert gele onkruidbloemen
de pier kruipt ring voor ring
over gras richting stenen
ik zie waar zijn staart begint
wormt zich van kort naar lang
wat zoekt hij vraag ik me af
onder de tuinstoel door
naar de verdroogde vergeet-me-nietjes
de zon is hard
hij rolt om en om
en sterft na een volle uur
of was het langer
de uitgedroogde marteldood
waar kwam hij vandaan
had hij een doel
een perspectief
is hij een regenworm
met een gevoel
ach wat doet het er toe
ik zag hem leven en doodgaan
en dacht bij mezelf
zo vergaat het ook de mens
wel wat ingewikkelder
niet zo vlug
en ik maar denken dat een pier
regenworm traag was

Erna

Geschreven door

Erna Muermans

Reacties op dit gedicht

Erna Muermans vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Quicksilver:	Zaterdag, juli 13, 2013 11:45
beeldend verwoord Erna.. tja, zo kan het soms ook gaan bij de mensen veel liefs fijn weekend

Hans Winter:	Vrijdag, juli 12, 2013 18:49
ja zo gaan soms ook de mensen, wie zal hen verstaan? weg hans

middernachtzonnesteek:	Donderdag, juli 11, 2013 21:46
ik heb die geduld niet mooi

middernachtzonnesteek:	Donderdag, juli 11, 2013 21:45
ik heb die geduld niet

Over dit gedicht

Auteur: Erna Muermans
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 11 juli 2013
Thema's: [Natuur] [Leven] [Dood]