Ketelbink
Een schip komt voor, en ik zie hoe de pier
zich vult tot nog net plaats voor één
Je handen door jouw golven maakt mannen
ziek, of drenkeling, maar zelden zeeman
Ik weeg op mijn handen de klippen en het
onbewoonde eiland, een waterkans
De mannen overboord, ontelbaar
Je wenkt me. Ik denk dat ik wil.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 10, 2013 20:15 |
| mooi jouw stad ook genoten van de vaartocht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robby van G. | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||