De visser
De visser
Het water komt tot leven nu de wind
een milde adem zucht over haar
eerst zo gladde huid
Grijs en blauw en wit de lucht
waaronder de visser, als een
pion in een schaakspel,
de eerste zet: het aas
Maar mat een blik; vermoeid een rug
als grijze golven hun buit verbergen
in een stilzwijgend verbond met dat,
wat het in zich verbergt
De wind zwelt aan tot een bries,
een golf breekt op een pier;
de pier waarop de visser
weer geen vangst
Gelukkig, het regent niet
Het water komt tot leven nu de wind
een milde adem zucht over haar
eerst zo gladde huid
Grijs en blauw en wit de lucht
waaronder de visser, als een
pion in een schaakspel,
de eerste zet: het aas
Maar mat een blik; vermoeid een rug
als grijze golven hun buit verbergen
in een stilzwijgend verbond met dat,
wat het in zich verbergt
De wind zwelt aan tot een bries,
een golf breekt op een pier;
de pier waarop de visser
weer geen vangst
Gelukkig, het regent niet
Reacties op dit gedicht
| pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, augustus 12, 2013 10:32 |
| mooi schrijven |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, augustus 11, 2013 18:50 |
| mooi mooi | |
| windwhisper: | Zondag, augustus 11, 2013 12:19 |
| ja zo was het een tijd lang hier, geen vangst, maar nu sinds twee weken, is de visser hier tevree en nog lang niet het vissen moe liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: HenkJans | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||