Priapus hopseflopst
De ochtend begint koel aan de benen
de tuindeuren opengezet en ieder
behalve ik mag binnenkomen en jij
gaat zo foto's maken met dit licht
Van de bloemen en van jezelf
zo vat jij de dingen samen
elk beeld geconcentreerd verhaal
ik mis je stem en klankvolle vocaal
Jij noemt de dingen bij hun naam
kijk, ze gaan bewegen, dansen zelfs
als smurfen en elfen om jou heen
jouw glimlach breekt de hardste steen
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, augustus 15, 2013 23:23 |
| Mooi hoe ze in beweging brengt, mooi omschreven | |
| Stanislaus Jaworski: | Donderdag, augustus 15, 2013 12:44 |
| Dank je Fairouz, delen is heerlijk! | |
| Fairouz: | Donderdag, augustus 15, 2013 10:35 |
| inderdaad de kracht van een stem en een warme glimlach kan puur genieten zijn. mooi ! hartelijke groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||