Moordkuil
Ik maak van mijn hart
geen moordkuil meer
wil gewoon eerlijk en oprecht
de wereld vertellen
van mijn eigen gevecht
zonder oordeel te vellen
Mijn gevecht te overleven
Niets werd mij gegeven
bij wie kon ik terecht?
Bij niets en niemendal
Ik vond geen gehoor
gaf een luisterend oor
aan medemensen in laatste uren
die voor de een kort
voor de ander lang kon duren
Heb ik goed of slecht gedaan
gedurende mijn aards bestaan?
dat was de vraag die kwam
en mijn adem wel eens benam
Een antwoord op deze vraag
kon ik geenszins geven
wel kon ik daarbij ervaren
de intentie van medemens beleven
Gelukkig zonder gevaren
Het ga u goed dat is de wens
die ik uitspreek voor u als medemens
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Donderdag, augustus 22, 2013 23:56 |
| een ding is zeker witte roos wie goed doet goed ontmoet en blijf altijd jezelf . liefs Karin | |
| september: | Donderdag, augustus 22, 2013 23:53 |
| Een mooi warm openhartig schrijven. Van het hart geen moordkuil te hoeven maken wens ik je toe, het ga je goed x | |
Over dit gedicht
| Auteur: witteroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||